مشکلات جامعه پاتولوژی به روایت دکتر قهرمانی دبیر انجمن علمی آسیب شناسی ایران :

در سال های اخیر تعرفه‌های خدمات آزمایشگاهی برای چند سال اصلا افزایش نداشت و بعد هم افزایش اندکی داشت که اصلا متناسب نبوده است. تعرفه در اجزای فنی و حرفه ای تعریف های خاصی دارد که با یک اعمال نظر شخصی برای آزمایشگاه به یک باره 30 تا 40 درصد نسبت به رشته های دیگر کاهش داشته است. همین الان استقبال از پذیرش نمونه های بزرگ در آزمایشگاه های خصوصی کم می شود، چون آن قدر انجام آزمایشات هزینه دارد که با تعرفه پایین اصلا قابل انجام نیست. در نتیجه لزوم توجه به تعرفه آزمایشگاه خصوصا در بخش سرژیکال الزامی است.

مطلب بعدی آزاردهنده ابلاغ دیرهنگام تعرفه‌ها است. دولت موظف است قبل از شروع هر سال تعرفه پزشکی را اعلام کند. اما همیشه این موضوع با تاخیر مواجه می شود و به ماه‌های تیر و خرداد می رسد.

سازمان‌های بیمه گر که باید بخش عمده ای از هزینه انجام آزمایشات را پرداخت کنند، با نظر شخصی یک تاریخ را اعلام می کنند و آن را ملاک قرار می‌دهند و افزایش تعرفه‌ها را به بعد از آن موکول می‌کنند. در حالی که این یک اجحاف در حق آزمایشگاه‌ها است که خدمات ارائه می دهد.

بیمه ها موظف هستند برنامه‌ها و قوانین را اجرا کنند و باید حق واقعی آزمایشگاه ها به آن ها شود. پرداختی بی حساب و کتاب و با تاخیر بیمه‌ها و تاخیرهای هفت و هشت ماهه از معضلات بعدی است.

یکی از راهکارهایی که آزمایشگاه می تواند برای جبران هزینه ها حساب کند، پرداختی بیمه‌هاست. اگر بخواهد 8 ماه طول بکشد با تورمی که در کشور می بینیم، این قضیه بسیار به اقتصاد آزمایشگاه ها صدمه می‌خورد و منجر به شکست بعضی آزمایشگاه‌های تازه کار و جدید می‌شود.

مشکل بعدی در خصوص کیت و ملزومات مصرفی آزمایشگاه ها است. به ما اعلام کردند سیستم ارزی که به کیت و ملزومات مصرفی تعلق می گرفت و همان ارز ترجیحی بود به زودی قطع و به ارز اتاق دوم تبدیل می شود. در ادامه گفتند که ارز نیمایی می شود و احتمالا تا آخر سال قطع و به ارز آزاد تبدیل می شود. این یعنی یک شوک قیمتی وحشتناک به آزمایشگاه ها با توجه به اینکه آزمایشگاه یک سیستم خدماتی است و تعرفه مشخصی دارد، انتظار از تصمیم‌گیران کشوری این است که بار هزینه ای در خصوص مالیات و همچنین مثلا سازمان آب و فاضلاب برای آزمایشگاه ها صورت نگیرد. در حال حاضر سازمان آب آزمایشگاه ها را به عنوان یک مرکز تجاری نگاه می کند.

باید بگویم متاسفانه در جلساتی که با فارغ‌التحصیلان جوان داشتیم، واقعا ناامید و ناراحت هستند. از رقبایی که معادل آنها درس نخواندند و عدالت آموزشی در سیستم آزمایشگاهی کشور برقرار نیست. آنها از حقوق پایین دوران طرح ناراحت هستند. دوستان می گفتند ازیابی می کنیم که به سمت کار دیگری برویم و بسیاری تمایل دارند به سمت زیبایی بروند. افراد نخبه ای که با بهترین رتبه ها وارد این رشته شدند، دلسرد شدند. به این افراد وقتی وارد طرح می شوند مجوز کار نمی دهند و یک سوم تمام رشته ها برای پاتولوژی حق ماندگاری می گذارند و دیروز دوستان جوان ما اعلام می کردند که این حق به آن ها پرداخت نمی شود.